Zobacz nowe serwisy Kulturalnej Polski!

Klaskaniem mając obrzękłe prawice

Cyprian Kamil Norwid

C.K. Norwid
Fragment portretu P. Szyndlera

Klaskaniem mając obrzękłe prawice, Znudzony pieśnią, lud wołał o czyny; Wzdychały jeszcze dorodne wawrzyny, Konary swymi wietrząc błyskawice. Było w Ojczyźnie laurowo i ciemno I już ni miejsca dawano, ni godzin Dla nieczekanych powić i narodzin, Gdy Boży-palec zaświtał nade mną: Nie zdając liczby z rzeczy, które czyni, Żyć mi rozkazał w żywota pustyni! * Dlatego od was... - o! laury - nie wziąłem Listka jednego, ni ząbeczka w liściu, Prócz może cieniu chłodnego nad czołem (Co nie należy wam, lecz - słońca przyściu...). Nie wziąłem od was nic, o! wielkoludy, Prócz dróg zarosłych w piołun, mech i szalej, Prócz ziemi, klątwą spalonej, i nudy... Samotny wszedłem i sam błądzę dalej. Po-obracanych w przeszłość nie pojętę, A uwielbionę - spotkałem niemało! W ostrogi rdzawe utrafiałem piętę W ścieżkach, gdzie zbitych kul sporo padało. Nieraz Obyczaj stary zawadziłem, Z wyszczerzonymi na jutrznię zębami, Odziewający się na głowę pyłem, By noc przedłużył, nie zerwał ze snami. * Niewiast, zaklętych w umarłe formuły, Spotkałem tysiąc - i było mi smętno, Że wdzięków tyle widziałem - nieczuły! - Źrenicą na nie patrząc bez-namiętną. Tej, tamtej rękę tknąwszy marmurowę, Wzruszyłem fałdy ubrania kamienne, A motyl nocny wzleciał jej nad głowę, Zadrżał i upadł... i odeszły, senne... * I nic - nie wziąłem od nich w serca wnętrze, Stawszy się ku nim, jak one, bezwładny, Tak samo grzeczny i zarówno ż a d n y , Że aż mi coraz szczęście niepojętsze! - Czemu? dlaczego? w przesytu-Niedzielę Przyszedłem witać i żegnać tak wiele?... Nic nie uniósłszy na sercu, prócz szaty - Pytać was - nie chcę i nie raczę: k a t y !... * Piszę - ot! czasem... piszę n a B a b i l o n D o J e r u z a l e m ! - i dochodzą listy. To zaś mi mniejsza, czy bywam omylon Albo nie?... piszę - pamiętnik artysty, Ogryzmolony i w siebie pochylon - Obłędny!... ależ - wielce rzeczywisty!

* Syn - minie pismo, lecz ty spomnisz, wnuku, Co znika dzisiaj (iż czytane pędem) Za panowania Panteizmu-druku, Pod ołowianej litery urzędem - I jak zdarzało się na rzymskim bruku, Mając pod stopy katakomb korytarz, Nad czołem słońce i jaw, ufny w błędzie, Tak znów odczyta on, co ty dziś czytasz, Ale on spomni mnie... bo mnie nie będzie!

Drukuj

Wersja do druku Wylij

Wyślij znajomemu

Komentarze
artykuł / utwór: Klaskaniem mając obrzękłe prawice

Klaskaniem mając obrzękłe prawice - szalona ()
KYO ODEZWIJ SIE DO MNIE PROSZE ISTLOK {at} WP.PL

Klaskaniem mając obrzękłe prawice - iwone ()
to zakrecony w pełni zmeteforyzowany wiersz ktorego musimy zrozumieć ale kto normalny to zrozume!!!!!!to szaleństwo ,

Klaskaniem mając obrzękłe prawice - Emilka ()
myślałam ze znajde tu opracowanie1111

Klaskaniem mając obrzękłe prawice - Kyo ()
Norwid był człowiekiem ponad czasowym. Był miestrzem i pisał z niezwykłym kunsztem. Żeby go zrozumieć trzeba umieć słuchać... trzeba umieć milczeć i widzieć to co jest ukryte. Tylko naprawdę wrażliwi ludzie potrafią poczuć to co czuł poeta milczenia czasu romantyzmu, którym był C.K.Norwid.

Klaskaniem mając obrzękłe prawice - :D ()
Mieli nierówno pod sufitem :(

Klaskaniem mając obrzękłe prawice - Ukasz (hgdhag {at} wp.pl)
Utwór trochę pokręcony. Ale przecież Norwid słynie z tego żę pisał pokręcone utwory. Tylko po co my musimy toczytać. Tak sie zastanawiam.

Klaskaniem mając obrzękłe prawice - Anonim ()
Beznadzieja jak mam napisac o tym wypracowanie ;//////

Klaskaniem mając obrzękłe prawice - mada (mada. {at} .pl)
boze czy ten człowiek był normalny?! Czemu wszyscy romantycy piszą takie bzdety?!Zupełnie nie rozumiem skąd oni brali pomysły...

Dodaj komentarz

Menu:

Cytaty, sentencje

Linki:
Adam Asnyk
Juliusz Słowacki
Adam Mickiewicz
Gdańsk zdjęcia ślubne
Motywy literackie
Antygona
Studia administracja

.:: top ::.
Copyright norwid.kulturalna.com
Wydawca: Olsztyńskie Towarzystwo Inicjatyw Kulturalnych - Kulturalna Polska
współpraca • autorzy • kontakt

Imię:
E-mail:
Tytuł:
Komentarz: