Zobacz nowe serwisy Kulturalnej Polski!

STOLICA

Cyprian Kamil Norwid

I
O! ulico, ulico...
Miast, nad którymi krzyż:
Szyby twoje skrzą się i świécą
Jak źrenice kota, łowiąc mysz.

II
Przechodniów tłum, ożałobionych czarno
(W barwie stoików*),
Ale wydąża każdy, że aż parno
Wśród omijań i krzyków.

III
Ruchy dwa i giesty - dwa tylko:
Fabrykantów, ścigających cóś z rozpaczą,
I pokwitowanych z prac, przed chwilką,
Co tryumfem się raczą...

IV
Konwulsje dwie i dwa obrazy:
Zakupionego - z góry - nieba
Lub fabrycznej ekstazy -
O... kęs chleba.

V
- Idzie Arab, z kapłańskim ruszeniem głowy,
Wśród chmurnego promieniejąc tłoku:
Biały, jak statua z kości słoniowej -
Pojrzę nań... wytchnę oku!

VI
Idzie pogrzeb, w ulice spływa boczne
Nie-pogwałconym krokiem;
W ślad mu pójdę, giestem wypocznę,
Wypocznę okiem!...

VII
Lub - nie patrząc na niedobliźnionych bliźnich lica -
Utonę myślą wzwyż:
- Na lazurze balon się rozświéca,
W obłokach?... krzyż!
*Czarny kolor odzieży przejęli chrześcijanie od stoików.

Drukuj

Wersja do druku Wylij

Wyślij znajomemu

Komentarze
artykuł / utwór: STOLICA

Dodaj komentarz

Menu:

Cytaty, sentencje

Linki:
Adam Asnyk
Juliusz Słowacki
Adam Mickiewicz
Gdańsk zdjęcia ślubne
Motywy literackie
Antygona
Studia administracja

.:: top ::.
Copyright norwid.kulturalna.com
Wydawca: Olsztyńskie Towarzystwo Inicjatyw Kulturalnych - Kulturalna Polska
współpraca • autorzy • kontakt

Imię:
E-mail:
Tytuł:
Komentarz: