Zobacz nowe serwisy Kulturalnej Polski!
W WERONIE
Cyprian Kamil Norwid
I
Nad Kapuletich i Montekich domem,
Spłukane deszczem, poruszone gromem,
Łagodne oko błękitu.
II
Patrzy na gruzy nieprzyjaznych grodów,
Na rozwalone bramy do ogrodów --
I gwiazdę zrzuca ze szczytu;
III
Cyprysy mówią, że to dla Julietty,
Że dla Romea -- ta łza znad planety
Spada... i groby przecieka;
IV
A ludzie mówią, i mówią uczenie,
Że to nie łzy są, ale że kamienie,
I -- że nikt na nie... nie czeka!
Wersja do druku Wyślij znajomemuKomentarze
artykuł / utwór:
W WERONIE- W WERONIE - Anonim ()
Bardzo ładny wiersz..., brak mi słów...:P:P:p:p:p:p
- W WERONIE - kada (l-okonska {at} o2.pl)
najpiękniejszy wiersz,siedzi mi w sercu od lat
- W WERONIE - kaczka ()
piekny
- W WERONIE - Anonim ()
UWIELBIAM! Mój ulubiony :)
Dodaj komentarz